Voor deze eerste aflevering van de podcast bleef ik even in mijn eentje, om het te hebben over een klassiek thema: wat is eigendom? Hoe verhouden we ons tot de spullen en andere bezittingen om ons heen, en wat betekent dat politiek gezien?
Ik ga in op hoe mensen zich sociaal en psychologisch verhouden tot bezittingen en verbind dat dan aan de juridische en politieke context.
Mijn bronnen voor deze eerste aflevering liggen wat moeilijk, veel van deze ideeën komen uit een mengelmoes van sociologie, politieke theorie en gesprekken met vrienden. Een beetje moeilijk geschreven aanrader voor verder lezen is:
Donna Haraway, A Cyborg Manifesto, 1985.
Een goeie opvolger van deze aflevering is de tweedelige reeks, Wat is kapitalisme?, en “ter verdediging van cultuurmarxisme”
Graag tot volgende maand, hopelijk met een stijgende lijn in de geluidskwaliteit!
Disclaimer voor de juristen:
Ik ben erop gewezen dat de juridische definities van eigendom en bezit niet inwisselbaar zijn maar vrij duidelijk verschillen. Voor juristen is eigendom de wettelijk vastgelegde binding van een partij die eigendom kan hebben, en dat eigendom. Bezit is dan als je degene bent die iets op dat moment in handen hebt, of iets bewoont etc. Dus als je iets huurt ben je de bezitter, maar niet de eigenaar. Als je op je eigen fiets rondrijdt ben je tegelijkertijd de eigenaar, de bezitter en de gebruiker.
Zoals ik zeg gebruik ik deze begrippen in deze podcast door elkaar heen: ik bedoel met eigendom en bezit eigenlijk allebei eigendom. Ik verwijs wel naar deze juridische betekenis van bezit, wanneer ik het erover heb dat de eigenaar zeggenschap heeft over het gebruik van het eigendom, en het daarom kan uitlenen, verhuren etc.
Als eventuele juristen die luisteren zich over dit verschil in definities heen kun zetten hoor ik graag jullie reacties op het argument dat ik hier probeer te maken.